بررسی کارایی اعتبارات اعطایی به زندانیان آزاد شده در استان خوزستان

مبارزه با بزهکاری مکرّر و حرفه ای صرفاً با استفاده از ابزار کیفری، موفق نیست. برای این منظور باید به روش هایی که به نوعی در باز اجتماعی کردن بزهکاران و اصلاح شیوه تفکر و اندیشه آنها از یک طرف و افزایش کارآیی و مهارت های زندگی آنان از طرف دیگر تکیه دارند، تأکید ورزید. رویکرد کیفری قانونگذار ایرانی درباره مجرمان جرایم مواد مخدر، شاهد زنده و گویای شکست نظام کیفری در مقابل برخی پدیده های جنایی جوانانی که حبس را تجربه می کنند به محض آزادی از زندان با مشکلات عدیده ای همچون کمبود مهارت های درآمدزا، قوانین و مقررات بازدارنده از استخدام زندانیان سابق، بیکاری، مشکلات مصرف سوء مواد مخدر، مسائل سلامت روحی و جسمانی که ممکن است ناشی از بزه دیدگی سابق و یا نواقص مادرزادی و فشارهای روانی از جانب خانواده و افراد جامعه باشد و ... مواجه هستند. هدف این مطالعه بررسی اعتبارات اعطایی به زندانیان آزاد شده و بررسی بازگشت مجدد توسط زندانیانی اعتبار دریافت کرده¬اند است. این تحقیق از نظر غایت، کاربردی و از نوع تحلیلی- توصیفی است. نتایج نشان داد که در مجموع طی سال¬های 1384 تا 1392 به حدود 493 نفر تسهیلات پرداخت شده است که در برابر رقم زندانیان آزاد شده بسیار کم است. همچنین در مجموع سقف وام اعطایی به زندنیان هیچ¬گاه فراتر از 15 میلیون تومان نرفته است که از تسهیلات لازم برای ایجاد یک شغل بسیار کم¬تر است. همچنین کل اعتبارات تخصیصی در طی سال¬های 1389 تا 1393 کاملاً جذب شده است. در سال 1392 میزان بازگشت مجدد کل زندانیان حدود 6درصد بوده است؛ اما این درصد در بین زندانیانیانی که اعتبارات به آن¬ها پرداخت شده است صفر درصد بوده است. به¬عبارتی تمام کسانی که اعتبار دریافت کرده¬اند بازگشت مجدد نداشته¬اند.